1 Month...

Hi there! Ik ben hier nu een dikke maand en da doet toch wel raar ze... Der is ni bepaald echt iets mis ofzo ma heb het de laatste tijd gwn ff allemaal wa moeilijker eigenlijk. Soms krijg ik echt het gevoel dak hier (in het stadje dan) gwn echt vastzit en sommige dingen zijn ook gwn niet zoals ik gehoopt had (wa ook wel te verwachten was natuurlijk). Ma dat gevoel hebben echt veel jongeren hier eigenlijk ze... Ik ga proberen nog net iets meer rond te vragen wat de mense hier allemaal van plan zijn dan hoop ik men tijd hier toch nog wat meer op te vullen. Ik zit nu ook al niet zo heel veel thuis (waar ze ook wel wat over klagen) maar ik wil er gwn echt het beste van maken wete en dit is het voorlopig toch nog ni...

Natuurlijk heeft het feit dat ik hier echt wel op de countryside zit ook wel zen voordelen. Dit weekend ga ik bijvoorbeeld me wa mense vant school rondcrosse op hun fourwheelers (ik denk da da quads zijn) en ene heeft een ranger. Ik weet nog ni helemaal zeker wa da precies allemaal ga geven ma het belooft in ieder geval wel zeker en vast de moeite te worden.

Vorig weekend hadden we onze eerste bijeenkomst met de andere AFS studenten en da viel ook zwaar tegen, ik had er misschien iets te veel van verwacht maar echt ontzettend veel internationale contacten zullen er toch ni bij zijn vrees ik. Het is natuurlijk heel vroeg om zoiets te zegge maar we zijn in deze area maar met 6 en degeen waar ik het beste mee overeenkwam was een Hollandse... De anderen zitten ook allemaal in een grotere stad en het was wel ff moeilijk om te horen wat er daar allemaal te doen is en hier ni.

Ook thuis gaat het ook niet zo heel goed eigenlijk, Ryo vraagt ontzettend veel aandacht en help van me en er zijn geregeld spanningen tussen hem en onze hostmom. Hij komt natuurlijk van een totaal andere cultuur en ik probeer hem dan ook wel zo veel mogelijk te helpe ma soms lijkt het wel of hij bijna niets van de eerste keer snapt of aanvoelt. Hij blijft maar zagen dat em geen engels kan maar hij verstaat en spreekt al meer dan em zelf beseft denk ik. Gelukkig kom ik echt wel goed overeen me men hostsister Tammie en kan ik er allemaal me haar over praten.

In de loop van de komende twee weken zal ik ook te horen krijgen of ik zal mogen deelnemen in schoolcompetities (moet goedgekeurd worden door een staatscomissie) en die beslissing is toch ooh zo belangrijk voor me. Ik besef ook wel dat ik daar misschien iets te veel belang een ben gaan hechten maar ik vrees dat ik het gwn echt niet zou aankunnen moest die beslissing slecht uitdraaien. Sport is 1 van de dingen die me voor de moment echt rechthouden en het zou dus echt hard zijn moest da gedeeltelijk wegvallen (ik zal nog wel mee kunnen trainen maar das toch echt niet hetzelfde...).

Natuurlijk kan het niet altijd even goed zijn en we zullen allemaal nog wel zien...

Take care