Floris in de States: Let's take a trip...

Twee weken terug ben ik met mijn hostmom Twila en een vriendin van haar Becky (waar ik heel goed mee overeen kom en ook vrij veel naar toe ga) op een roadtrip geweest zal ik maar zeggen en dat was toch ook wel eens leuk.

We waren eerst van plan om richting Missouri te gaan maar daar was het heel slecht weer en is er uiteindelijk zelfs een tornado gepaseert dus hebben we op het laatste moment nog beslist om de andere richting uit te gaan en het zonnige San Antonio op te zoeken. Dit is toch eigenlijk echt een zalig aspect van de VS en hoewel ik dit tot mijn spijt niet echt heb kunnen uitbuiten kan je hier echt beslissen waar je naartoe wilt en na een halve dag rijden op een stad of plaats terecht komen die echt het bezoeken waard is. Je hebt mensen die dit heel veel doen maar ook anderen die liever in hun stadje blijven. Het overgrote deel ven de mensen in Elmore behoort tot die tweede categorie en veel mensen kunnen het hier ook gewoon niet veroorloven om te reizen. San Antonio ligt helemaal onderaan Texas en hoewel er in het algemeen ontzettend veel verschil is tussen de verschillende staten is Texas nog net een staat apart. Eerst en voor is het de grootste in de VS (zo groot als Frankrijk) en hoewel er ook serieus wat "no mans land is" heeft het echt wel veel te bieden. Het is voor een tijdje een onafhankelijk Republiek geweest en de mensen van daar zijn daar nog altijd heel trots op en er wordt gezegd dat ze zich ook wat beter voelen dan de andere Amerikanen.

Ik denk dat ik dat al wel een paar keer vermeld heb maar de steden hier echt helemaal anders zijn dan wat wij gewoon zijn en ons hotel was zo wel in de stad maar dat voelde zo echt niet aan. Veel meer uitgestrekt en met allemaal high ways doorheen de stad enzo. Zaterdag begonnen we met een bezoek te brengen en het beroemde fort "the Alomo" en dat is toch iets waar ze heel heel trots op zijn. Dit is het ford waar ze in tijdens de onafhankelijksstrijd van Texas zelf met een minderheid moedig stand hebben gehouden tege een overmacht van Mexicaanse troepen maar uiteindelijk toch allemaal gesneuveld zijn. Daarna gingen we in een bootje langs de wat je noem riverwalk en dat was ook wel de moeite. Dit viel eigenlijk te vergelijken met de boottochten die je in Gent en Brugge kan doen maar dan allemaal iets moderner. Gewoon echt nog eens den toerist uithangen deed deugd en we hebben ons alledrie goed geamuseert. Zaterdag avond hadden we een ontzettend leuk restaurant gevonden waar het echt een heel spel was. Het noemde the Magical Time Machine en was heel mooi versiert en alle obers waren verkleed in allerlei film of sprookjes figuren en gedroegen zich er ook naar. Wij werden bediend door Jack Sparrow en Ace Ventura. Deze laatste kende ik niet maar was bijzonder grappig en zeker toen em hoorde dat ik niet van hier was ging het er eigenlijk even over;p!

Zondag zijn we naar één van die megachurches geweest en dat was ook best wel eens de moeite. Ik geloof dat het een church was met over de 10.000 members (ze doen dan twee services op zondagmorgend) en die services worden ook live op tv uitgezonden enzo. Ik vind het steeds moeilijker en moeilijker om met al dat religieuze gedoe te blijven omgaan maar we houden ons sterk en het is nu toch niet zo ontzettend lang meer. Op de terugweg waren we nog enkele indrukwekkende grotten gaan bezoeken om dan zondagavond na een geslaagd weekend hier terug in Elmore aan te komen.

Dit weekend ben ik met AFS naar Dallas geweest en dat was ook een heel fijn weekend. Al de andere exchange students in mij regio zitten in een grotere stad op ongeveer een uur rijden en erg veel heb ik die ook niet gezien maar we amuseren ons toch altijd wel wanneer er een bijeenkomst is. De groep van dit weekend bestond uit, Muk en Niet van Thailand (hun echte namen zijn onvoorstelbaar lang en onmogelijk voor ons om uit te spreken maar het is daar blijkbaar gebruikelijk om een snelnaam voor je eigen te kiezen) en die gaan in Thailand naar dezelfde high school dus das toch wel een immens toeval dat die in dezelfde stad zijn beland, menne maat Ryo van Japan;p!, Michelle van Holland, Michal van Slovakije (dat is een vriend van mij hier en ik had het geregeld dat hij ook mee kon want hij heeft al in maanden niets meer van zijn organisatie gehoord en wou echt graag mee ook), Flor die van hier Mexicaanse oorsprong is maar hier al sinds haar 5de woont, Jennifer (sympatiek AFS-coordinator) en een vriend van haar, en last but not least, mezelf. Wat ik enorm grappig vond was het feit dat als ik met deze groep dan ergens rondliep ik me ook veel meer als een buitelander voelde terwijl ik dat anders niet echt heb:p! We vertrokken zaterdagmorgend en Dallas is maar een kleine drie uur rijden van hier dus dat viel op zich allemaal nog wel mee. Daar aangekomen hebben we lunch gehad in een redelijk leuk restaurant waar ja achteraf op allerlei machines kon spelen enzo (luna park achtig) en dan naar een mall geweest wat ook wel de moeite was. Het was een shoppingcenter van drie verdiepingen en had een ijschaatsbaan in het midden dus dat kan zeker tellen maar zoveel groter als het Wijnegem shoppingcenter was het nu ook niet. 's Avonds hebben we ons ook goed geamuseerd in het hotel (zwembad met jacuzzi) en dat vakantiegevoel deed toch echt nog wel eens deugd.

Zondag stond six flags op het programma en daar had ik enorm veel goesting in. Amerikanen nemen het graag to the extreme en in dit geval is dat natuurlijk best wel leuk en heeft het mijn verwachtingen vervuld. Gewoonn echt overdreeeeeeve zalige achtbanen en attracties en voor de één of andere reden absoluut niet zoveel volk terwijl het stralende zon was (het was zondag dus misschien moesten ze allemaal naar de kerk:p!) dus dat was allemaal heel leuk. Voor ongeveer de helft was het de eerste keer ooit in een pretpark en dat was ook wel grappig want zou wouwden als één groep gaan maar ik ging er wel voor zorgen dat ik alle zotste achtbanen had gedaan:p! Een hele leuke dag dus en vandaar zijn we dan terug huiswaarts gekeerd. Dit is moeilijk te omschrijven maar als je dan dit stadje terug binnenrijd heb je zoiets vond oké hier zijn we weer, home sweet home maar toch wel met een dubbel gevoel eigenlijk. Dit is iets wat zowel Michal als ik ondervonden en ik wil hier niets slecht meer zeggen maar dat is toch een nieuw gevoel.