Gone Fishing...

Ik heb dit in sommige mails al wel vermeld maar wat veel mensen hier tijdens de zomer vaak doen is vissen. Dit kan gaan van kleine vijvers tot rivieren en redelijk grote meren die we hier hebben en ik ben zo de afgelopen weken verschillende keren met mensen meegweest om te gaan vissen. In plaats van uren aan een kanaal te zitten zonder iets te vangen (dat is toch het beeld van vissen dat ik van bij ons heb) heb je hier echt veel mogelijkheden en manieren om te vissen en vind het eigenlijk echt nog iets leuk. Ik zal je zo zeker wat verhalen kunnen vertellen maar gisteren heb ik iets gedaan dat best toch wel een speciale vermelding verdiend;p! NOODLING!!

Het zou me verbazen moest iemand van julie ooit al van die term gehoord hebben maar noodling is het vissen op katvissen waar je zelf als aas (bait) opdraait. Wat je doet is op zoek gaan naar holen, daar dan je arm insteken en hopen dat er ene in zit. Katvissen zijn van nature vrij agressief en aangezien ze rond deze tijd van het jaar hun nesten hebben kan je er dus vrij zeker van zijn dat ze zullen bijten. Ze hebben niet echt tanden maar je zou hun bovenkant kunnen beschrijven als een laag schuurpapier (daar lijkt het op en zo voelt het ook aan). Wanneer ze je eenmaal gebeten hebben probeer je hun lip vast te grijpen en dan naar boven te halen (wat ook makkelijker gezegd dat gedaan is:p!!). Op zich echt een gek idee (gevaarlijkste sport die er is heb ik mij laten vertellen) want je weet niet hoe groot die katvis zal zijn (het state record is 48kg en da is een enorme vis trust me) en vaak moet je eerst onder water zwemmen om aan die holen te kunnen. Als dat nog niet genoeg is zijn er hier ook wat je noemt "Blue Catfish" en die zouden naar het schijnt enorm hardnekkig zijn. Tot slot gaan er ook verhalen de ronde van mensen die in Beverholen terecht komen maar of dat nu echt waar is weet ik niet.

Ik had zoiets van als ik hier nu toch ben kan ik dat net zo goed is gaan doen en ik moet je niet vertellen dat het de moeite was. Ik ben met iemand van het school en zijn vader naar een meer hier in de buurt geweest en daar dat met hun boot (chique speedboot die ik ook heb mogen besturen:p!!) van plaats tot plaats gegaan om te holen te controleren. Dit zijn ook de mensen die het hele trapshooting gebeuren organiseren en vissen en jagen is min of meer waar hun leven om draait. We hebben eigenlijk wat valsgespeeld want wat zij doen is oude tractorbanden nemen, een rubberen zeil rond één van de open kanten spannen en dan een gat in de zijkant snijden. Deze banden drop je dan aan de zijkanten van het meer en je hebt je een perfect katvishol/noodling gelegenheid. We meerden dan aan en gingen op zoek naar de banden (steeds 2 per plaats). Wanner je die eenmaal gevonden hebt gaat blockt iemand het gat en zwemt een andere persoon naar beneden om de band te checken. Aangezien ik de nieuweling was en ook echt graag die ervaring wou hebben was dat tweede mijn taak en ik moet toch toegeven dat ik er in het begin niet gerust in was. Je merk vrij snel of er een katvis in zit of niet en dan kan het hele spel natuurlijk beginnen. Vrij snel hadden we er ene gevonden en hoewel ik wel naar beneden ben gegaan om rond te tatsen heb ik het vangen toch maar aan hun overgelaten (goeie beslissing bleek achteraf). Terwijl ik hielp om de ingang te blockeren ging Ethan (zoon) eerst naar beneden maar heeft Mike het uiteindelijk moeten doen en ge kunt u ni voorstellen wat hij naar boven haalde. De foto spreekt voor zichzelf maar we hebben hem gewogen en hij was rond de 22kg!!

Enkele uren later (en mss wel 20 lege banden) voelden ik een tweede vis en moet toch toegeven dat het enthausiasme er even vanaf was. Maar ben dus terug ondergedoken en hoewel de vis mij verschillende keren gebeten heeft was het toch moeilijker als ge zou denken om die defitg vast te grijpen. Ik kan je garanderen dat ik de ervaring toch gehad heb en er echt ene vangen zal voor volgende keer zijn. Die tweede woog trouwens ook een goeie 13kg dus dat kan zeker en vast tellen... Je draagt stevige werkhandschoenen maar zoals je kunt zien kwam het er nog door en Ethan was zelfs aan zijn bovenarm gebeten.

Een namiddag die ik nooit zal vergeten en daar moest ik toch zeker en vast even over vertellen...