Thanks!

Allemaal bedankt voor de talrijke kaartjes, mails, en berichtjes op men verjaardag! 18 Stelt hier niet echt veel voor maar dat maken we wel goed wnr ik terug ben zegt;p! Zal morgen ook zeker tijd maken om op al de mails te antwoorden...

A dream come true...

Heykes!

Er zijn de laatste tijd eigenlijk best wel ma dingen aan da gang ma sommige ervan zijn toch best wel het vermelden waard. Ik ben de laatse tijd eigenlijk echt overdreve veel aan het shoppen geweest om voor iedereen iets te vinden (heb zelf eigenlijk ook echt wel veel gekocht ma bon:p!) en ben zo dus eindelijk naar Oklahoma City geweest. Wat ik ontzettend vreemd vond was het feit dat die stad eigenlijk een pak groter is dan Antwerpen maar dat dat absoluut niet zo aanvoeld. En het is ook moeilijk om te beschrijven ma het ding is dat de steden hier gwn echt meer uitgespreid zijn denk ik. Je merkt zo soms echt wel dat de steden niet de hele geschiedenis hebben als in Europa. Maar er is uiteraard een overvoeld aan winkels en shopping malls, vooral bestaande uit grootketens (klerenwinkels groter dan de Ikea om u een idee te geven). Op die momenten merk je toch wel wat voor een consumptiecultuur dit eigenlijk wel niet is.

Tussen al de shoppinggekte in ben ik met Sam naar een NBA wedstrijd gaan kijken en zoals velen onder julie wel weten was dat iets wat ik absoluut wou doen. Het heeft ook zeker en vast aan men verwachtingen voldaan. De Thunder zijn niet bepaald goed maar er was nog steeds veel sfeer en spectakel. Deed wel raar om al die spelers die ik zoveel op tv zie nu ook echt eens bezig te zien maar ik vond het echt zalig. Ook los van de wedstrijd was er ongelooflijk veel animatie voorzien (gaande van een dansende kertsman en het weggeven van best wel hoge berdragen tot huwelijksaanzoeken). Al bij al dus een bijzonder geslaagde avond en zo mogen er zeker nog komen. Het probleem is dat bijna elke wedstrijd zo goed als uitverkocht is ma komt wel goed.

Verder is het vandaag en morgens dus kerstmis en het is soms wel even moeilijk om op die momenten weg van thuis te zijn maar je komt hier ook bijeen met de familie en hoewel dit echt wel eens helemaal anders is is het best nog wel fijn. Morgen hebben we de typische christmasmorning wanneer hier dus de cadeaus uitgewisseld worden. Ik ben gisteren met Cole, Kasey en Kayla naar "the festival of light' geweest en hoewel ik er iets meer van verwacht had was het nog steeds wel heel mooi.

Allemaal nog prettige feestdagen toegewenst!

December

Hi there! Hopelijk gaat alles goed me iedereen. Eerst een vooral succes voor al degeen die nog me hun exames bezig zijn en hopelijk zullen de resultaten ook naar wens zijn. Voor veel onder julie zijn het de eerste exames in het hoger onderwijs en da moet toch wel de moeite zijn allemaal.

Ik vind het eignelijk echt zot dat het we al in de kerstperiode zitten. Hier hebde zoals verwacht toch wel meer zowa de clichéchristmas sfeer ma vind het wel eens leuk. Zo wordt er massaal veel geld uitbesteed aan cadeaus en kerstverlichting ma het resultaat mag er wel zijn. Mss toch even leuk om te vertellen is dat ze hier dus geen sinterklaas hebben en heeft me toch wel even geduurt om dat fatsoenlijk uit te leggen.

Verder gaat alles hier zowa zen gangetje. De trainingen zijn nog een bekke harder geworde ma ik geniet er echt elke dag van. Ge merkt echt wel da ze hier meer verstand van basketball hebben ze. Gwn echt zalige oefeningen en overdreve goeie plays. Heb het wel nog vrij moeilijk om alle plays te onthouden want hebben er echt veel. We zijn nog steeds ongeslagen (buiten jammer genoeg één tornooifinale in overtime ma telt ni echt mee) dus das ook wel mooi. Heb deze week exames ma zou ni echt een probleem mogen zijn. Best wel lache ma ik ben eigenlijk gestopt om voort school te werken. Doe nu mijn taken tijdens andere lessen en voor een test krijgen we steeds 10 min om te herhalen en das voor mij genoeg om telkens boven de 90 te halen dus works for me;p! Ik trek de laatste tijd echt ontzettend veel me Sam op en das ook wel de moeite allemaal. Zit daar bijna elke dag en binnekort gaat em mij na een NBA wedstrijd nemen (OKC-Cleveland) en da wordt echt onvergetelijk want Lebron James (Cleveland) is zowa men favoriete speler.

Wa is er voor de rest zo nog gebeurt? Wel ben een tijdje geleden me Kayla (een heel fijne vriendin van opt school) op haar ranch gaan paardrijden en da was echt zalig! Die leeft daar echt op een gigantische ranch en hoewel het natuurlijk heel leuk had geweest om in zoiets terecht te komen mag ik mss gwn al blij zijn dat ik bevriend ben me mensen die dat allemaal hebben. Eerst zo me een soort van golkarretje de paarden gaan halen, zadelen en dan gaan rondrijden op het zot groot landgoed dat ze daar hebben. Heb zo ook leren rijden zoals ze da hier doen (Oklahoman style;p!) en da was wel grappig. Echt een overdreve fijne namiddag en is zeker voor herhaling vatbaar.

Ben trouwens me Casper (man van mijn hostsister) naar zijn vader geweest om daar me allerlei geweren te oefenen. Rifles, handguns, shotguns (die waren echt de moeite;p!), noem maar op... Het was eigenlijk het plan om dan mee te gaan jagen ma is er uiteindelijk ni van gekomen en das mss ook zo slecht nog ni. Zie er gwn ni echt het nut van in om zo'n prachtig hert neer te schieten en na me al die geweren te schieten besefte da ook wel. Ma me eendenjagen enzo gaan ik wss nog wel meegaan.

Verder is het hier al overdreeeeve koud aant worde dus gaan mij binnekort een snowboardjacket of zoiets aanschaffen denk ik. Ben hier trouwens best wel veel veel aant kopen want op da vlak is het natuurlijk echt wel de max om in Amerika te zitten.

Looking forward to hear from ya'll en iedereen prettige feestdagen toegewenst.

Thanksgiving

Zoals sommige onder julie wel zullen weten vieren we hier in Amerika rond deze periode thanksgiving. Thanksgiving gaat terug tot de eerste pelgrims en kolonisten die zich hier vestigenden en dan even stil stonden bij het feit dat ze hier een nieuw leven hadden opgebouwd en het komt ook na het binnenhalen van de oogst. Nu is het eerder een excuus om een gigantische maaltijd klaar te maken (de traditionele kalkoen en bijhorende dressing) maar ook een moment om bijeen te komen met de familie en stil te staan bij hetgene waar je dankbaar voor bent. Zo ben ik de voorbije 2 dagen naar 3 verschillende thanksgiving dinners geweest en ik kan echt geen eten meer zien! Morgen hebben we een oefenwedstrijd en ik denk da vele onder ons wel ff wa minder hoog gaan springen;p! Voor degeen die zich dat al afvroegen ik ben eigenlijk echt nog niet zo heel veel bijgekomen en ik gaan da toch ook echt wel proberen zo te houden:p!

Na de openingswedstrijd vrijdag hebben we dinsdag ook onze tweede wedstrijd gewonne en ik moet zeggen dat toch echt wel de moeite is allemaal ze. Vrijdag was hier in elmore en hoewel onze gym blijkbaar niet zo heel groot is was er toch nog gemakkelijk 300 man en de sfeer was echt bangelijk. Op het vlak van basket is het zoals ik het alleen maar had durven hopen; de trainingen, de sfeer in locker room en onder het team in het algemeen, het veld op komen lopen, aankondigen van de starting 5, noem maar op... Ook tijdens de wedstrijd is er veel sfeer en de matchen zelf zijn ook echt de moeite. Ik zit dan gwn op de bank en probeer te helpen waar ik kan. Ik bijvoorbeeld ook shot statitics bij voor de coach om een idee te krijgen wie vooral scoort en hoe hun plays in elkaar zitten (zoals ik al zei gaat het hier echt serieus aan toe) om dan onze manier van spelen hier aan aan te passen. We hebben ook echt veel verschillende plays en defences en tijdens de trainingen is dat voor mij natuurlijk wel nog even moeilijk.

Dinsdag was dan de eerste uitwedstrijd en da was ook echt zoals ge zou verwachten ze. We gaan er naartoe me een schoolbus en de rivaliteit die ge voelt wanneer ge daar dan aankomt is ook echt moeilijk te beschrijven ze (klinkt mss stom ma echt zo van Elmore has arrived). Eerst spelen we een reservewedstrijd (waar ik dus wel in mag spelen) en ik was eigenlijk echt nerveus (er is dan toch al gemakkelijk 80 man aanwezig) ma heb nog wel redelijk goe gespeeld. Dan spelen de meisjes en dan is het de hoofdwedstrijd. Er was aan deze wedstrijd serieus wa trashtalking voorafgegaan (zoals ik al zei loopt de rivaliteit soms echt hoog op) maar we hebben ze uiteindelijk toch afgemaakt me iets van een 25 punten verschil. Aangezien ge hier (jammer genoeg als ge het mij vraagt) maar quarters hebt van 8 min kan da toch wel al wel tellen.

Verder maken heel veel mensen hier tijdens thanksgivingbreak gebruik om eens serieus te gaan jagen (wordt hier echt veel gedaan) en zo heb ik me laten overhalen om komende zaterdag mee op herten te gaan jagen. Ik weet niet goed wat ik van moet verwachten maar het zal in ieder geval wel een ervaring zijn. Ik laat julie weten hoe het geweest is en zal proberen voor wat foto's te zorgen (zit momenteel jammer genoeg wel zonder camera ma leen er wel ene van iemand anders dan).

Ciao ciao

Floris

Mss nog ff een foto van hoe men haar er nu uitziet:p. Toch wel ff raar als ge het mij vraagt ma zoals ik al zei kan het me echt ni zoveel schelen.

It's on now...

Heykes het is ondertussen al ff geleden dat ik van me heb laten horen ma ben er eindelijk in geslaagd om er nog eens tijd voor te maken. Ben hier ondertussen al meer dan drie maanden en ook hier begint het nu stillekes aan wat af te koelen ze. Overdag is het nog gemakkelijk rond de 15 graden ma 's avonds is het soms echt al overdreve koud (tege vriestemperaturen). Om de een of andere reden denken veel mensen hier dat dat het weer is waar ik gewend aan zou zijn en das soms wel ff grappig.

Vorige week zijn we met de school voor het eerst in 10 jaar opnieuw naar de play-offs gegaan in football en het hele stadje ging er dan ook volledig in op. Jammer genoeg is het wel bij 1 play-off wedstrijd gebleven en het was zonder enige twijfel een overgetelijke wedstrijd ma de andere ploeg (snyder cyclones, moet kunne;p) was echt een pak beter dus so be it. Ik vond het op zich niet zo heel erg want nu kunnen we eindelijk serieus beginne trainen me het basketteam. En dat is dan ook hetgeen dat we de afgelopen dagen hebben gedaan, amai nog ni. Zo hebben we elke dag van 2 tot 5.30 training gehad en best wel harde trainingen ook. Deze vrijdag al is het de eerste wedstrijd dus we zijn nu vooral nog de plays aant overlopen maar het zal zo volgende week (thanksgiving break maar elke dag training) dan ook echt nog een pak fysieker worden. Maar ik vind het echt heerlijk en hoewel het niveau vrij hoog ligt kan ik nog wel mee. We hebben 1 van de betere teams van het district maar ik zit jammer genoeg niet in de echte selectie van 15 spelers omdat ik hoe dan ook niet zal mogen aantreden. De verwachtingen voor komend seizoen liggen heel hoog, er wordt zelfs gesproken van een state-championship (wel ff duidelijk stellen dat er voor elke klasse, gebaseerd op het aantal leerlingen, er steeds 1 statechampion is en wij zitten bij de kleinere scholen dus het is zonder enige twijfel nog steeds de moeite maar niet dat we het beste team in de hele staat zouden zijn dan). Om dit te bereiken gaan we dus enorm hard moeten werken en bovendien ook iedereen nodig hebben, het is dan ook niet echt logisch om iemand in de selectie op te nemen die ni eens zal mogen spelen maar ge kunt u wel voorstellen dat dit moeilijk voor me blijft. Het was misschien gwn te mooi om waar te zijn maar het is nu zo en ik ben gwn blij dat ik toch nog mee kan trainen en reservewedstrijden spelen (waar we trouwens al 2 seizoenen ongeslagen in zijn dus da belooft)

Alles gaat er hier ook echt een pak proffesioneler aan toe en dat is voor mij echt wel de moeite om eens te ervaren. De discipline die er van ons verwacht wordt zal veel van julie ook wel verbazen denk ik maar ik kan me er echt wel in vinden. De coach verwacht zo echt het uiterste bij elke oefening en is vrij streng en hard maar echt heel gerespecteerd. Het minste van commentaar of geklaag is direct lopen en als we een oefening niet goed genoeg uitvoeren is het lopen, lopen en nog eens lopen. Ook als iemand bijvoorbeeld niet opdaagt is het 100 keer de tribunes op en af lopen (soms moeten we er 20 doen en das echt al de moeite) en als ge verwittigd zijn het er maar 50! Iedereen moet zijn haar redelijk kort hebben en van baardjes en al moet em ni van weten (dit laatste is voor mij niet echt van toepassing maar dat kan hier zeker niet van iedereen gezegd worden ze:p!). Zoals ge misschien op de foto's kon zien was mijn haar fameus lang aant worden maar het is er sinds gistere zo goed als allemaal af. Maakte mij echt ni zoveel uit en zo is het dus van het langste ooit naar het korste sinds de lagere school gegaan:p! Ook het cliché van nette kleren op gameday is dus ook echt realiteit.


Alles draait nu dus eigenlijk rond basketball (ook college en nba is nu bezig) en ik moet zeggen dat ik daar absoluut geen problemen mee heb ze. Ik ga ook binnekort probere wa dingen te bespreken die nu voor mij al normaal zijn maar mss toch het vermelden waard zijn.

Take care

Floris

Nog wat meer foto's...

Heykes zoals julie kunnen zien heb ik een nieuwe lading foto's gepost.... Eigenlijk vannalles en nog wa dus kan er mss een woordje uitleg bij geven. Eerst en vooral als ge ze op de blog zelf afspeelt zijn ze om de 1 of andere reden weer door elkaar maar als je er op klikt is het de juiste volgorde en trouwens ook een groter formaat.

De eerste foto's zijn van het meer en het basketveldje daar op een kleine 5 min van mijn huis waar ik eigenlijk toch best wel veel tijd doorbreng. Voor Amerikaanse normen stelt het niet veel voor ma ik vind het toch al wel de moeite en das ook gwn een plaats waar ik ff weg kan zijn van alle. Bovendien probeer ik ook elke dag na het school wa te gaan basketten. Moet wel zeggen dat het hier al een stuk kouder is aan het worden (zeker 's avonds).

Je kan ook wat foto's van de omgeving hier vinden en hoewel ik er echt nog wel wat meer moet trekken geeft dit julie toch al een idee van hoe het er hier wat uitziet. Dit gaat dan vooral over de omgeving tussen de verschillende stadjes.

Ik denk ongeveer een maand geleden had the band een soort van wedstrijd en Cole, Sam, Gavin en ik zijn daar mee natoe gegaan en was echt nog wel fijn. Natuurlijk wel een bekke gelache me de bandpeople (vooral de kostuums die ze moesten dragen) en al maar zoals ik al een paar keer gezegd heb is onze band echt supergoe.

Last but not least ben ik deze zaterdag naar een soort van party geweest en een echte houseparty was het nog niet (komt nog wel trust me;p) ma het was echt wel leuk ze. We hadden een vuur gemaakt en dan gwn me een hoop mensen bijeenkomen ma degeen die het organiseerde verkoopt blijkbaar vuurwerk en al hetgeen dat em over had van vorig jaar mochten we afsteken. Bijgevolg was het echt een vuurwerk/bommekes gekte tot en met en da was natuurlijk best echt wel graaf. Wat wel iets minder was is dat een vrij groot van die vuurwerkartikelen in mijn hand ontploft is omdat ik blijkbaar verkeerd was ingelicht hoe je het moest vasthouden (of zou het languageproblem toch parten spelen;p?!). Hehe al bij al ben ik er met de schrik en wa brandwonde afgekomen ma da was toch wel ff verschiete ze! Zoals ik ook al verteld heb hebben ze hier quads, buggy's en dergelijken in overvloed dus die waren ook aanwezig en zijn we in het donker ook wat gaan rondcroeze.

Hopelijk gaat alles goed met julie daar en twijfelt ni om eens iets van u te laten horen eh...

Greetz

Ups and downs...

Het is misschien nog maar een dikke week geleden dat ik nog van me heb laten horen maar ook ditmaal is er weer erg veel gebeurd, sommige dingen heel leuk en goed maar andere jammer genoeg het tegenovergestelde... Laat me eerst toch ff zeggen dat ondanks alles het toch echt goed met me gaat hoor, dat gevoel dat er hier niet altijd even veel te doen is stillekes aan toch wel overgewaait en de mense waar ik me omga zijn gwn echt zalig. Ik kan eindelijk met zekerheid zeggen dat ik hier zal en ook wil blijven.

Er waren de laatste tijd enorm veel spanningen thuis tussen Ryo en onze hostmom en gisteren is hij dan ook naar een ander gezin vertrokken, in een andere stad ook. Ik zal dit allemaal wel eens uitleggen wnr ik julie terug zie want het was wel de moeite maar laat me gwn zeggen dat het echt niet klikte en dat Ryo ook gwn heel veel problemen had om zich aan te passen hier. Ook op school en qua vrienden was hij niet zo geaccepteerd als mij en dat was wel moeilijk voor ons beiden. Een bekke ne vreemde vogel en mss zijn veel Jappanse jongeren zo en daar is op zich mss niks mis mee ma het werkte hier gwn niet voor hem. Voor mij is dit is op zich wel een opluchting want heel de situatie begon toch wel op me door te wegen maar nu heb ik juist vernomen dat er vanavond al twee nieuwe studenten komen die tijdelijk bij ons zullen moeten verblijven. Zij waren al een tijdje op zoek naar een nieuwe familie maar door financiele problemen in het gezin waar ze nu zitten zullen ze bij ons zijn tot er een oplossing gevonden wordt. Het probleem is da da eigenlijk ook echt rare kerels zijn dus ik ben daar niet echt overdreve blij mee. Voor de 1 of andere reden zijn er in dit district ni echt heel toffe AFS studenten en dat vind ik wel jammer want da had heel anders kunnen zijn. Ook voor Tammie is dit heel lastig want AFS laat haar gwn al het werk doen en zij heeft ook allerlei andere dingen om zich zorgen over te maken.

Dan kregen we vorige vrijdag op school te horen dat twee leerlingen op weg naar school een zwaar ongeval hadden gehad en dat de jongste (14) het niet overleeft had. Dit was voor iedereen natuurlijk verschrikkelijk nieuws en hoewel ik vooral haar broer redelijk goed ken (die het er al bij al nog goed vanaf heeft gebracht) kun je je wel voorstellen dat dit ook voor mij moeilijk was. Zij brachten mij ook vrij vaak naar huis na school. Ik hoef julie niet te vertellen dat dit een erg lange en moeilijke schooldag was maar we proberen gwn om elkaar zoveel mogelijk te ondersteunen. Diezelfde vrijdag speelden we een thuiswedstrijd tege Maysville, onze rivaal school (bijna elke school in de US heeft een school waarbij de rivaliteit nog hoger oploopt dan anders) en hoewel er twijfel over was hebben ze de wedstrijd toch laten doorgaan. Het grappige omtrent deze rivaliteit is het feit dat Maysville zo goed als elk jaar stukken beter is en Football dan Elmore maar dan ook elk jaar afgemaakt wordt in basketball. Zoals ik al wel heb vermeld is ons team aan mss wel zijn beste seizoen in jaren bezig maar zo goed als iedereen (waaronder ikzelf) was het erover eens dat we geen kans hadden tegen dit team (dat toen nummer 10 in de state was). Na 12 min speeltijd was het dan ook 0-21 en waren de meeste aanwezigen het er al over eens dat het een lange avond ging worden maar op de 1 of andere manier slaagden onze jongens er toch in om met een 20-21 ruststand de kleedkamer in te gaan. Ook de tweede helft was vol sensatie en uiteindelijk mochten we een 28-27 eindstand toejuichen. Het is bijna onmogelijk om echt te beschrijven want er toen allemaal gebeurde en in elk van ons omging maar ik kan wel zeggen dat het een onvergetelijk moment was. De laatste 3 min stond heel het publiek recht en tijdens het eindsignaal rende iedereen roepend en tierend het veld op. Het was 11 jaar geleden dat we Maysville mog hadden verslagen! Wnr onze vreugde wat bekoeld was kwam iedereen bijeen in een cirkel om Molly weer even bij ons te brengen en ik moet julie niet vertellen dat ook dit een emotioneel moment was.

Gistere was de begrafenis en heel de high school gym was volgelopen met mensen die haar een laatse groet wouwen brengen. Voor mij is dit best wel raar allemaal want het doet me ergens toch wel besseffen dat ik nog niet helemaal deel uitmaak van deze gemeenschap, of zo voelde ik me allezins toch. Ik heb haar niet heel haar leven gekend zoals alle anderen hier en hoewel ik het net zo erg vind dat dit is moeten gebeuren is dat toch niet hetzelfde. Op zich is da ook wel normaal ma blijft toch moeilijk. Ik heb het hier ook me Tammie over gehad en ze begrijpt me maar zegt ook dat ze nog niet veel exchangestudents heeft gezien die zo snel en zo goed met iedereen hier overeen kwamen dus da was wel leuk om te horen...

We zullen wel zien wet het nog met Francois en Nicolas gaat geven maar ik ben in ieder geval niet van plan om mijn fall break (herfstvakantie) er al te veel door te laten beïnvloeden.

Take care...

Bad news...

Een paar dagen geleden kreeg ik jammer genoeg te horen dat ik hoogstwaarschijnlijk niet aan de schoolcompetities hier zal mogen deelnemen en da is wel even een fameuze tegenslag. Ik wist natuurlijk wel dat die kans niet al te groot was maar toch hoopte ik er toch oh zo hard op. De reden is dat ik al over een diploma beschik maar eigenlijk slaagt dat echt op niks want uiteindelijk maak ik toch deel uit van de school en ik ben jonger dan de meeste seniors hier. Mijn coach gaat dan ook in beroep gaan tegen deze beslissing en we zullen dus allemaal nog wel zien en er zijn natuurlijk meer dingen da basketbal maar ik moet toch zeggen dat ik er al een paar dagen niet goed van ben...

Deze vrijdag heeft ons footballteam zijn derde wedstijd op rij gewonnen en dat is blijkbaar echt al 15jaar geleden dus das wel grappig. Zolas ik al zei is Elmore city niet bepaald gekend voor zijn footballtalent maar het is wel leuk dat het dit jaar wel allemaal lukt. Het hele stadje is dan ook welgezind maar omdat dit idd best wel goed is moeten we deze vrijdag tege 1 van de betere teams van de staat spelen (ik geloof het 2de beste) dus dat gaat waarschijnlijk wel pijn doen;p! Ook Oklahoma University, de dichtsbijzijnde grote college die trouwens voor de moment op nr.1 van heel het land staat (jaja ge moet het maar treffen;p), speelt dit weekend een heel belangrijke wedstrijd dus dat belooft allemaal wel de moeite te worden.

Afgelopen zaterdag ben ik met Sam, Cole en Gavin naar een soort van wedstrijd voor bands gaan zien en dat was echt wel fijn. Het hele gebeuren stond in teken van het chicasaw indian festival en bands van over het hele district waren er naartoe afgereisd om eerst deel te nemen aan een parade gevolgd door een fieldcompetition. Zoals ik al wel vermeld heb is onze band best wel goe en naar goede gewoonte zijn ze dan ook met de eerste plaats huiswaarts kunnen keren. Wij zijn daar eigenlijk gwn wa gaan rondhangen en de mensen vam de band gezelschap gaan houden (en der ook wel wa mee gaan lache want die hun kostuums zijn best weklgrappig;p). Een leuke dag dus maar ik was wel fameus verbrand van heel de dag buiten te zijn want het is hier nog steeds elke dag gemakkelijk tot 30 graden...

Muchos besos y a la proxima (my spanisch class is finally starting to pay off;p)

Floris

Homecoming...

Heykes! Het is mss nog maar een week geleden sinds men laatste berichtje maar deze week was echt wel moeite... Het was namelijk homecoming en enkele onder julie zullen daar misschien al van gehoord hebben ma dat valt eigenlijk te vergelijken me chrisostemos (laatste 100 dagen) van bij ons. Het is gebruikelijk in Amerikaanse high schools om in het begin van het jaar een hele week het nieuwe schooljaar op feestelijke wijze in te leiden en ook de schoolspirit wa op gang te zetten. Voor ons klinkt dit wel mss nogal vreemd ma geloof mij als ik zeg da jongeren hier echt met veel meer trots naar u school kijken (heeft ongetwijfeld ook wel met het hele sportgebeuren rond de school te maken ma bon) dan wij ons kunnen inbeelden.

Het komt er eigenlijk op neer dat het er heel de week wat losser aan toe gaat en dat iedereen er eigenlijk echt een leuke schoolweek van maakt. Elke dag hadden we een thema om ons te verkleden (de gebruikelijke themas eigenlijk; hippieday, nerds, colorday...) en ook de rivaliteit tussen de verschillende klassen (7th graders, freshman, sophmores, juniors and seniors) werd geleidelijk aan opgewekt. Zo kregen we dinsdag bijvoorbeeld 2 lesuren de tijd om onze klasdeur zo goed mogelijk te versieren en ge zou ervan verschieten wat sommige klassen er van maakten. Zoals ik al zei is het voor hun een traditie waar ze vrij veel belang aan hechten maar voor mij was het toch echt wel de moeite om te zien hoe hard de mensen er hier mee bezig zijn. Ik kon gelukkig ook mijn steentje bijdragen want blijkbaar kan ik in vergelijking met de jongeren hier vrij tot zeer goed met een computer werken (wat me eigenlijk wel wat verbaast ma bon). Onze deur werd uiteindelijk als 2de beste beoordeelt dus das toch wel mooi. Woensdag was iedereen uitgenodigt voor een ontbijt op school (wat ik wel iets minder vond was het feit dat dat ontbijt om 7.30 begon ma we zijn toch ma gegaan zegt;p) en het was leuk om ook gwn samen van dat moment te genieten.

Maar het belangrijkste moment van deze week is uiteraard de footballgame op vrijdag (daar draait heel het gebeuren ook eigenlijk rond). Zowel de spelers als de bandpeople oefenden nog net iets harder want de homecominggame is 1 van de belangrijkste van het jaar. Vrijdag hadden we dan ook geen les en werkte elke klas aan zijn 'float' (zie foto's) om in de namiddag door het stadje te paraderen. Ons float (van de seniors dan) was eigenlijk echt supergroot (ge moet daat zelf zien aan te geraken) en ook het versieren ervan was echt leuk. Wij hadden als thema "knock out the eagles" (de bezoekers waren de Wilson Eagles) en bijgevolg hadden we een boxring op onze trailor gebouwd met alles derop en deraan (jury, scheidsrechters, tribunes,...) Uiteraard is er ook een grote rivaliteit onder de verschillende klassen wat ook wel een leuke sfeer gaf. Tege 4u zijn we met heel de school het stadje ingetrokken en de parade was echt 1 groot feest. Het was zoals gewoonlijk echt heel goei weer en bijna heel het stadje had de moeite genomen om te komen kijken. Een onderdeel van homecoming is het verkiezen van "the King and Queen" dus ook die mensen werden op toch wel vrij mooie auto's mee in de stoet opgenomen. De footballplayers (zoals ge zou verwachten hebben de meeste dervan ook echt wel nen iets te hogen indruk van zichzel ma bon) reden vooraan op een brandweerwagen, gevolgd door de band (en onze band is 1 van de betere van het district dus das wel fijn) en dan door alle floats. Opniew werden we als 2de beoordeeld (the 7the graders hadden echt keiveel moeite in da van hun gestoken dus daar viel weinig tegen in te brengen) maar het ging er ons eigenlijk vooral om dat we voor de juniors eindigden (die beweerden al 3 jaar op een rij gewonnen te hebben).

Ook op de wedstrijd zelf was er heel veel volk aanwezig. Ze werd ingeleid door een ceremonie waarin de king (moest een footballspeler zijn dus ik zal moete wachte tot basketballseason;p) en queen werden verkozen en hoewel hij het eigenlijk verdient had was Sam het jammer genoeg niet. Door zijn knie heeft hij al enkele wedstrijden moeten missen en dit toont mss maar eens aan hoe hard sport ook wel niet kan zijn. Sabra (een heel goeie vriendin van me) daaraantegen mogt wel het kroontje opzetten. De wedstrijd zelf was ook zeker niet slecht (26-16) dus konden we de week op een gepaste manier afsluiten...

Je kan de foto's van vrijdag bekijken al moest ik jammer genoeg vaststellen dat de volgorde voor de een of andere reden door elkaar is geraakt. Wnr je er op klinkt (en btw een groter formaat krijgt) is het wel zoals het moet zijn denk ik.

Voor de rest gaat het eigenlijk echt goed met me ik begin stillekes aan aan het leven hier gewoon te geraken...

Greetz

We'll just make it work...

Heykes! Mss toch nog ff vlug iets poste want ik weet dat men vorige berichtje niet zo heel positief was en het is nog niet helemaal wat het moet zijn maar ik moet zeggen dak me toch terug al een stuk beter voel ze.

Vrijdag had ik ff genoeg van alles wat met dit stadje te maken had dus ben ik me Tammie en Casper na een heel goeie footballwedstrijd van het naburige stadje (veel hoger niveau) gaan zien en da was echt wel de moeite ze. Een heel goeie wedstrijd en ook gwn ff weg van alles. Zaterdagochtend ben ik naar James zijn wedstrijd gaan zien (betekende heel veel voor hem dus dan moeten wa daar maar vo opstaan eh;p) en in de namiddag zijn er twee AFS studenten (1 van Chili en de andere van Frankrijk) overgekomen en da was ook wel cv. Zij zitten in een grotere stad maar hebben problemen om een geschikt gezin te vinden dus het was voor hun ook wel is leuk om er even tussen uit te zijn. Zaterdagavond ging ik normaal gezien iets doen me Sam maar (was da nog vergete zeggen) hij heeft vorige week zijn knie fameus geblesseerd en zit me een scheurtje in zen ECL (ja sry ma ik heb geen idee wa da int nederlands zou zijn;p) dus hij moest opmieuw naar de dokter. Ge kunt u wel voorstellen dat dit een kleine ramp voor hem is aangezien dit ook zijn laatste jaar high school is... Ook het hele stadje is er ni goe want hij is 1 van de betere spelers de starting quarterback (heel belangriike positie). Der stond een vrij groot artikel over in de krant en al dus das als ge het mij vraagt allemaal wel vrij indrukwekkend.

Ma vooral deze namiddag was gwn echt zalig. Cole (ne kerel van rond de 25 waar ik echt keigoe mee overeen kom en die ook gwn veel me de jongeren hier rondhangt) is mij tege de middag op komen halen met zennen ford mustang (oh jawel) en dan zijn we naar Kasey's (ook een senior en goeie vriend van me) ranch gereden. Zoals ik al zei heeft de countryside dus ook echt wel zen voordelen want daar was het echt zalig. The Chapmans (Kasey en zijn familie) zijn zo wa de rijkere mensen van hier en da was er ook wel duidelijk aan te zien ze. Echt een gigantisch landgoed en ook echt een pracht van een huis. Ze houden voornamelijk Agnus Longhorns (raskoeien) maar ze hebben ook een paard en der liepen iets van een 12 honden rond. Daar zijn we dan gaan rondtoeren op Cole's quad en Kasey's Ranger (ik weet ni precies hoe ik dat moet omschrijven maar stel het u gwn voor als een megagetuned golkarretje want daar had het wel iets van weg). Swel grappig want voor die mense is da allemaal normaal ma voor mij dus ni natuurlijk, wanneer em mij leerde hoe ge da moest doen zeid em gwn "das de rem en daar moete op drukke om gas te geve:p"! Door de velde was echt zalig en dan zijn we nog wa na andere mense gerede (ging tot 85km/h dus das toch al mooi eh) tot we op een gegeve moment op iemand zen oprid een rattelslang vonden... Ook daar zijn ze hier wel vertrouwd mee ma da was wel ff vrij zot want die zijn supergiftig. Anyway cole is er me die ranger opgereden en dan ben ik iets scherp gaan zoeken om da beest af te maken. Dan terug na Kasey's ranch waar zowa heel zijn familie was en hebben we ons gwn echt goe geamuseerd.

Ma nu moetek afronden want moet over 5 min in de kerk zijn (jaja dat houdt jammer genoeg niet op:p)

X

1 Month...

Hi there! Ik ben hier nu een dikke maand en da doet toch wel raar ze... Der is ni bepaald echt iets mis ofzo ma heb het de laatste tijd gwn ff allemaal wa moeilijker eigenlijk. Soms krijg ik echt het gevoel dak hier (in het stadje dan) gwn echt vastzit en sommige dingen zijn ook gwn niet zoals ik gehoopt had (wa ook wel te verwachten was natuurlijk). Ma dat gevoel hebben echt veel jongeren hier eigenlijk ze... Ik ga proberen nog net iets meer rond te vragen wat de mense hier allemaal van plan zijn dan hoop ik men tijd hier toch nog wat meer op te vullen. Ik zit nu ook al niet zo heel veel thuis (waar ze ook wel wat over klagen) maar ik wil er gwn echt het beste van maken wete en dit is het voorlopig toch nog ni...

Natuurlijk heeft het feit dat ik hier echt wel op de countryside zit ook wel zen voordelen. Dit weekend ga ik bijvoorbeeld me wa mense vant school rondcrosse op hun fourwheelers (ik denk da da quads zijn) en ene heeft een ranger. Ik weet nog ni helemaal zeker wa da precies allemaal ga geven ma het belooft in ieder geval wel zeker en vast de moeite te worden.

Vorig weekend hadden we onze eerste bijeenkomst met de andere AFS studenten en da viel ook zwaar tegen, ik had er misschien iets te veel van verwacht maar echt ontzettend veel internationale contacten zullen er toch ni bij zijn vrees ik. Het is natuurlijk heel vroeg om zoiets te zegge maar we zijn in deze area maar met 6 en degeen waar ik het beste mee overeenkwam was een Hollandse... De anderen zitten ook allemaal in een grotere stad en het was wel ff moeilijk om te horen wat er daar allemaal te doen is en hier ni.

Ook thuis gaat het ook niet zo heel goed eigenlijk, Ryo vraagt ontzettend veel aandacht en help van me en er zijn geregeld spanningen tussen hem en onze hostmom. Hij komt natuurlijk van een totaal andere cultuur en ik probeer hem dan ook wel zo veel mogelijk te helpe ma soms lijkt het wel of hij bijna niets van de eerste keer snapt of aanvoelt. Hij blijft maar zagen dat em geen engels kan maar hij verstaat en spreekt al meer dan em zelf beseft denk ik. Gelukkig kom ik echt wel goed overeen me men hostsister Tammie en kan ik er allemaal me haar over praten.

In de loop van de komende twee weken zal ik ook te horen krijgen of ik zal mogen deelnemen in schoolcompetities (moet goedgekeurd worden door een staatscomissie) en die beslissing is toch ooh zo belangrijk voor me. Ik besef ook wel dat ik daar misschien iets te veel belang een ben gaan hechten maar ik vrees dat ik het gwn echt niet zou aankunnen moest die beslissing slecht uitdraaien. Sport is 1 van de dingen die me voor de moment echt rechthouden en het zou dus echt hard zijn moest da gedeeltelijk wegvallen (ik zal nog wel mee kunnen trainen maar das toch echt niet hetzelfde...).

Natuurlijk kan het niet altijd even goed zijn en we zullen allemaal nog wel zien...

Take care

Foto's

Het heeft me enige moeite gekost maar ben er uiteindelijk toch in geslaagd om de foto's op men blog te krijgen. Als ge er op klikt krijgde een groter formaat en ook een beetje meer uitleg bij sommige foto's... Hopelijk hebben julie er iets aan en laat die commentaren maar komen eh;p!

Footballseason kickoff baby!

Heykes iedereen! Ik ben hier nu een dikke 3 weken en begin toch wel stillaan aan het leven hier gewoon te geraken... Al moet ik wel zeggen dat ik alles wat ik heb achter gelaten steeds meer en meer begin te missen ze!

De voorbije week stond eigenlijk helemaal in het teken van american football. Het season is donderdag officieel van start gegaan en ik vind het zalig om te zien hoe belangrijk heel dit sportgebeuren is voor de school en eigenlijk heel het stadje! Donderdagochtend hadden we een soort van schoolfeest; de band (rond de 50 personen) marcheerde door de hallway (met toch wel enkele indrukwekkende melodiën als je het mij vraagt) voorafgegaan door dansende cheerleaders, alle spelers droegen hun jersey, mensen lieten allerlei boodschappen met veel succes achter op hun lockers en leerkrachten werden overhaald om geen huiswerk te geven. Het had eigenlijk niet veel gescheeld of ik had ook in het footballteam gezeten! Sam zei dat als ik er hard voor werkte ik best nog wel een goeie reciever zou kunnen worden (ja ken er zelf ook nog niet zo veel van maar dat is basicly de persoon die de verre pas ontvangt en dan de bal zover mogelijk probeert te brengen) maar ik heb toch besloten om me volledig op basketball te focusse... De eerste wedstrijd was op verplaatsing maar ongeveer 300/400 mensen hadden de moeite genomen om te komen kijken, als ik je vertel dat het hele stadje zo'n 900 mensen telt is dat toch wel al mooi.

Ook daar werdt de wedstrijd op gepaste wijzen ingeleidt (opnieuw muziek en ook zo door een groot spandoek lopen voor degeen onder julie die dat moesten kennen:p!) en het was heel indrukewekkend om heel het gebeuren bij te wonen. Ik moet wel zeggen dat football 1 van de meest ingewikkelde sporten is die ik tot nu toe ken ze. Onze jongens speelden een heel goeie wedstrijd maar in de laatste seconden kregen ze nog een touchdown tegen (echt juist gelijk ge in veel high school films zie maar jammer genoeg dus voor de tegenpartij) en moesten uiteindelijk toch met een nederlaag (27-26) huiswaarts keren. Iedereen was dus vrij somber maar ik vond het echt nog wel cool om zo me een hele karavaan van auto's (de spelers en band in schoolbussen) terug richting Elmore te rijden. Je zou ervan verschieten hoe somber ook de sfeer op school was vrijdagmorgend, zo begonnen de meeste leraren hun les met een kort woordje van steun en hun mening over de wedstrijd (jaja moet kunne). Vooral sam had het best wel moeilijk al had hij eigenlijk echt een ongelooflijke westrijd gespeeld; in elke actie had wel hij een belangrijk aandeel en zelf maakte hij 3 touchdowns (touchdown is 6 pionts waard) wat dus eigenlijk echt overdreven is voor ne quarterback.

Dan heb ik me laten overhalen om vrijdagavond opnieuw naar een footballwedstrijd te gaan zien (van 1 van de naburige scholen) met Sabra en Lindsay en dat was ook absoluut de moeite! Het is moeilijk om ff uit te leggen hoe die twee precies zijn maar ze zijn in ieder geval wel vrij crazy, in de goeie zin dan natuurlijk;p!!

Zaterdag avond ben ik gaan bowlen in Norman (voorstad van Ok. city) met Sam, Tammie en haar man, Ryo enkele andere mensen. Bowlen is 1 van de dingen wat je hier als jongere wel vrij vaak doet. Ik denk da ge da bij ons ook wel vindt ma de bowlingzaal was vrij donker en dan zo met muziek, blacklights en andere lichteffecten, wat wel een cool effect gaf. Heb trouwens men persoonlijk record verbroken (hehe toch even vermeldden want ik denk niet dak ooit nog 4 strikes in a row gaan gooien); 165!

Ik bezorg julie deze week nog foto's!

Bye

2 weeks

Heykes x! Ik ben hier nu iets meer dan 2 weken en het lijkt soms wel of ik hier al veel langer zit, wat best wel een vreemd gevoel is. Gewoon het feit dat ik hier al veel mense ken maar ook dat ik steeds meer en meer begin te besseffen dat ik hier dus echt wel nog het hele jaar zal doorbrengen (da wist ik natuurlijk wel ma er is een groot verschil tussen iets weten en iets besseffen). Ben de laatste dagen ook vrij moe want ik slaap hier jammer genoeg verre van goed. Heb wel men eigen kamer enzo (en dubbel bed in vergelijking met mijn kamer thuis;p) maar zoals veel huizen in de States (zeker de oudere) zijn de muren van hout en ik hoor gewoon alles wat er zich in het huis afspeelt. Mijn gastvader (ne supergrappige kerel btw en ik hoop dat ik julie snel foto's kan laten zien) staat elke morgend om 5u op (zelfs int weekend) om naar zen werk te vertrekken en omdat em dan ook gewoon is maar jammer genoeg wordt ik daar ook bijna altijd wakker van. Anyway ik hoop dat ik er snel aan gewoon geraak of er iets anders op vind.

Los daarvan gaat het nog steeds heel goed met me hoor. Vandaag ben ik voor de derde keer naar de worshippingservice geweest en ik weet nog steeds niet wat ik er moet van denken. Ik wissel voortdurend tussen gevoelens van bewondering en ergernis. Langs de ene kant vind ik het erg knap dat mensen ergens zo hard in kunnen geloven maar ze gaan er, vanuit mijn standpunt gezien, dan telkens weer net iets over. Deze vrijdag na de footballwedstrijd bracht Morgan (iemand vant school) mij naar huis en ze beweerde echt dat ze erin gelooft dat god er iets mee te maken heeft gehad dat ik hier terecht ben gekomen (in de goeie zin dan eh;p). Het is gewoon vreemd om mensen van mijn leeftijd zo overtuigd over god te horen spreken. Langs de andere kant wist de man waar we elke zondag voor de service een gesprek mee hebben (iedereen wordt ingedeeld in verschillende 'classes', naargelang zijn leeftijd en geslacht, om te leren over het woord van god) ons te zeggen dat volgens hem global warming niets is wat god niet in de hand zou hebben (net zoals alle andere zaken in de wereld die hij geschapen zou hebben) dus dat we ons daar ook absoluut geen zorgen over moesten maken. Op zo'n moment voel ik me echt gefrustreerd en en onbegrepen maar het probleem is dat veel mensen dat hier gewoon niet kunnen begrijpen. Je leeft hier eigenlijk echt compleet afgezondert van de rest van de wereld en zelfs over wat er in de rest van de verenigde staten gebeurt kan ik je jammer genoeg zo goed als niets vertllen. Het ergste is dat de mensen hier dat niet besseffen omdat ze gewoonweg nooit iets anders gekend hebben. Er is natuurlijk wel nieuws maar niet echt van hoge kwaliteit als je het mij vraagt en ik hoop om binnekort ergens iets van krant te vinden. Naar tv kijken is hier trouwens echt heel frustrerend want ze hebben hier wel continu films en series zoals je het zou verwachten maar echt met schandalig veel reclame (voor de mensen die het al moeilijk hebben met vt4, trust me het kan nog veel erger...).

Op het school gaat alles nog steeds heel goed. Zoals ik julie al wist te vertellen ben ik in het basketballteam geraakt en ik kan het echt alleen maar omschrijven als "a dream come true". Gelukkig voor mij is op onze school (in tegenstelling tot veel andere scholen in het zuiden) niet american football maar basket de belangrijkste sport (gewoonweg omda we daar ook beter in zijn denk ik). Ik ben vanaf de eerste dag dat ik hier was naar de training geweest (om precies te zijn heb ik elke dag het laatste uur athletics maar omdat dat rond deze periode begeleid wordt door de basketbalcoach hebben we basket) en de coach was tevreden me wat em zag. Ik moet nu nog enkele papieren invullen om effectief te mogen spelen maar normaal gezien komt dat wel goed. Binnen enkele weken begint de echte voorbereiding op het seizoen (dan komen er ook nog enkele spelers bij die nu met football bezig zijn) en alles is hier echt veel proffesioneler. Om maar enkele voorbeelden te geven hebben we dan elke dag tot 3u training, krijgt elke speler een paar trainings outfits met het ploeglogo en loopt de gym waar we in spelen wekelijks vol tot 300 mensen (mss zelfs meer zal is navragen). We hebben dit jaar ook een heel goed team, er wordt zelfs gezegd dat we voor het statechampionship kunne gaan (als da gebeurt geef ik toe dat god er wel degelijk iets mee te maken moet hebben gehad;p!!). Dat valt natuurlijk allemaal nog af te wachten ma ik ga gewoon proberen om het team zo goed mogelijk te helpen en het belooft hoe dan ook een onvergetelijk seizoen te worden. Los daarvan heb ik me enkele dagen geleden insgeschreven in het cross country team (redelijk lange afstandslopen) en ben nu nog wa op men eigen aant traine maar daar hebben we ook minstens 1 meeting (race) per week. Ja sry maar voor al degene die mij graag als een dikkertje zagen terugkomen ik vrees dak julie teleur zal moeten stellen;p! Al is het natuurlijk nog heel vroeg om zoiets te zeggen ma toch.

Met Ryo gaat het eigenlijk niet zo heel goed, zoals ik eerder al zei is het voor hem toch allemaal net iets anders dan hij gewoon is (omgangsvormen, kledingstijl,...) en de mensen hier lijken hem nog niet echt te accepteren. Hij vertelde me ook dat hij het engels zwaar onderschat heeft. Zoals ik hem ook gezegd heb zijn we hier natuurlijk nog maar 2 weken en ik hoop dat het allemaal snel zal beteren voor hem...

Miss you all!!

Doing great!!

Heykes iedereen, ik ben hier nu bijna twee weken en het wordt steeds maar beter en beter. Het contact met de gastfamilie verloopt vlot al ben ik hun wel eerder gaan zien als grootouders dan echt men nieuwe ouders (waar op zich ook niets mis mee is ma vooral omda we veel bijeenkomen met de familie en zij daar ook effectief de grootouders zijn). De andere familieleden wonen op 5 min en ik zie hun bijna dagelijks. Zit nu ook bij men big sister Tammie waar ik heel goed mee overeenkom en die me ook veel helpt wanneer ik ergens naartoe moet of iets niets goed begrijp (want sommige dingen zijn hier echt wel anders trust me). Haar man Casper draait momenteel nachtshiften dus hem zie ik niet zo veel maar ze hebben twee kinderen, James (10) en Alyssa (5) die heel blij zijn met hun twee nieuwe uncles en waar ik me wel veel en graag mee bezig hou. Naast hun woont men hostbrother Lesley die ook getrouwd is en 3 kinderen heeft en daar is altijd wel iets te doen.

Ik begin steeds meer en meer toffe mense te leren kennen (heb me dit weekend ook een gsm aangeschaft zodat ik niet altijd meer vannuit thuis moest bellen om af te spreke) en er waren er onder julie die er misschien mee aant lache waren maaar ik ben echt al beste maatjes me de lokale quarterback/popular guy en het ziet er naar uit dak nog veel toffe momente me hem gaan beleve. Gewoon echt ne zalige kerel en hij neemt me zowa overal mee natoe.

Worshiping service (zo noemt het kerkgebeuren) zondag blijft lastig voor me maar Sam (zo noemt em) en enkele andere toffe mensen zijn der ook altijd bij dus we zullen nog wel zien wat het wordt. Woensdag komt de kerkgemeenschap ook bijeen maar dan is het eerder wa praten, volleyball spele,... zoals ik het tege men hostmon omschreef "less religion and more fun;p!" ma ze kon der wel mee lachen. De kerk hier gaat verder dan het eren van de religie maar is ook vooral iets wat mense samenbrengt. Momenteel wordt er naast onze kerk een 'family center' gebouwd waar mense elke dag van de week natoe kunnen komen en het zal zelfs een vrij grote sporthal hebben dus da wilt wel wat zeggen.

Het school is nog steeds echt een feest. De lessen worden er niet moeilijker op en nu ik steeds meer en meer mensen begin te kennen is het echt fijn om gewoon wa rond te hangen in de gangen enzo. Vaak tijdens de les krijgen we tijd om gewoon wa te nikske en een klapke te doen en aangezien ge voor elk vak met veel andere mensen zit houdt ge u bezig. Voor Ryo is het allemaal net iets moeilijker want hij heeft nog steeds moeite met engels en vind zijn draai nog niet echt op school maar ik hoop dat daar snel verandering in ga kome. Ik ga ook probere om hem daar natuurlijk in te helpen. Gisteren hadden we classmeeting me alle senoirs (oudsten) en ineens stapte hij naar voor om zichzelf wa voor te stellen, wat ik erg dapper van hem vond ma ge moogt drie keer raden wie er daarna naar voor werd geroepen:p!

Deze zaterdag ben ik me Sam en Tammie naar the mal geweest om wa kleren enzo te kopen en ze hebben hier echt zo'n grave winkels!!! Alles is ook relatief goedkoop (in vergelijking met bij ons dan) dus heb wel is goe zot gedaan eigenlijk. De mensen hier zijn heel vriendelijk en openhartig en da vind ik wel fijn. Om maar een voorbeeld te geven was ik deze morgend naar 't school aant wandele (de schoolbus komt iets te vroeg na men goesting) me men nieuwe schoene (witte all-stars;p) en ineens stopte der een auto naast mij en ne man van rond de 40 fzo "hey nice shoes man"! Hehe ik bedoel de mense hier zijn gewoon zo en ge zegt ook goeiendag tege iedereen en doet ff een klapke.

's Avonds en in het weekend gaan we vaak naar sportgames kijken (sport is hier toch oooh zo belangrijk ma das echt zalig als ge et mij vraagt) en derna gaan we iets ete of wa chille bij iemand thuis. School is hier al gedaan om 2.45 dus ge hebt meer tijd voor andere dingen. Gistere ben ik bijvoorbeeld na de softballwedstrijd (baseball voor de meiskes maar zoals de naam zelf al doet vermoeden dan met een zachtere bal en een kleiner veld) gaan zien en deze is het opnieuw een oefenwedstrijd van het footballteam. Volgende vrijdag begint het footballseasen, wat ook absoluut de moeite belooft te worden. Zelf ben ik er in geslaag om in het basketballteam te gerake (ge kunt u ni voorstelle hoe veel dit voor mij betekent) en omdat het seizoen pas start in november mogen we nog MAAR 1u per dag traine ;p! Later meer hierover ma hetgeen waar ik dus op gehoopt had is realiteit geworden. Binnekort gaan we me wa volk naar collegegames zien in Oklahoma city en da belooft ook absoluut een fantastiche ervaring te worden.

Ma ik gaan hiet hierbij laten want zit hier wel al ff, bedankt voor julie mails nog en zal steeds probere om zo snel mogelijk te antwoorde.

First days

Ben vandaag voor het eerst naar school geweest en gisteren was het de eerste keer service (kerkbijeenkomst) en ik moet toch zeggen dat ze allebei de moeite waard zijn om ff iets over te vertelle. Ik zal beginnen met de kerk al had ik het gisteren eigenlijk echt ff moeilijk om daar gewoon te zitten en heel het gebeuren bij te wonen. Zoals verwacht is Church hier echt comleet anders dan bij ons maar ik moet toch zeggen dat ik er even niet goed van was. De dag begint met het ophalen van familie en vrienden (die eigenlijk toch allemaal op 200m van de kerk wonen ma bon) met de speciaal daarvoor voorziene busjes. Het is een redelijk grote en welstellende kerk met iets van een 200 'saved souls' zoals zij het graag noemen.

Eenmaal aangekomen gaat iedereen naar de lokalen die voorzien zijn voor de mensen van zijn of haar leeftijd en ik vond het toch indrukwekken om te zien dat er redelijk veel jongeren waren (die ook allemaal op mijn school zitten dus da was ook wel fijn om ze al ff te leren kennen). Dan hebben we een film gezien over het Hindoeisme (ja sry voor enkele foutjes ma dit toetsebord heeft vreemd genoeg ni alle accenten en tremas en al) om open te staan voor andere godsdiensten maar het kwam er eigenlijk op neer dat ze nog maar eens konden aantonen hoe fantastisch Jesus wel niet is in vergelijking met de rest van de godsdiensten. Daarna gingen we ergens apart zitte met enkel de jongens om te bespreken wat we hadden bijgeleerd maar zoals ik al zei was het eigenlijk meer propaganda dan echt proberen te bergijpen waar andere mensen in geloven.

Tijdens de werkelijke dienst had ik het echt bijzonder moeilijk, de pastoor deed zijn preek voor de week (niets in vergelijking met wat wij gewoon zijn al weet ik natuurlijk ook niet echt veel van hoe het er bij ons aan toe gaat) waarin hij roepend en tierend duidelijk maakte dat 'the Lord' eraan komt en dat hij iedereen die hem goed dient met zich mee zal nemen en wat ge u ook maar kunt voorstelle (steeds bevestigt met een gezamelijke "Amen"). En ik wil absoluut niet onrespectvol zijn enzo maar in mijn ogen ging dat er dus echt los over. Natuurlijk zijn er ook leuke dingen zoals zingen en in het begin staat iedereen ook recht en groet elkaar (wat wel ff ene speciaal moment is). Ik heb het er al over gehad met Tammie (dochter en tevens AFS verantwoordelijke) en ze begrijpt mijn standpunt ook wel en we vinden er nog wel iets op. 's Avonds was het eigenlijk niet veel anders buiten dat er enkele mensen voor iedereen gedoopt werden en dat was nog wel indrukwekkend hoe belangrijk zo'n moment voor de mensen hier is.

Tot zover church maar vandaag was het dus men eerste dag op school. Ik weet dat iedereen zoiets heeft van da is helemaal ni zoals in de filmkes en al but trust me, IT IS :p! (de school waar ik nu natoe ga allezins). Zo echt een supertypische hallway, waar ik uiteraard men eigen locker in heb gekrege, en ook de mensen die er rondlopen zijn schitterend (cheerleaders in hun uniform, footballplayers me hun jacket en al...). Anyway ik heb me best nog wel geamuseerd en veel mense leren kennen dus das wel fijn. De vakken moogt ge zelf kiezen en ik moet zegge dat ze echt angsaanjagend simpel zijn, het iss mss nog maar het begin van het jaar maar hoewel ik elk vak opt moeilijkste niveau heb (moest min of meer van de directeur) voel ik me echt terug in het 3de middelbaar. De school heeft een eigen footballfield en gym, beide vrij indrukwekkend als ge et mij vraagt (al valt het naar Amerikaanse normen blijkbaar heel goed mee). Morge terug de schoolbus op (jaja een echte) en hopelijk wordt de tweede dag ook zo fijn!

Greetz

ps: hehe ik weet dak echt veel aant poste ben nu en ma ge kent mij en ik moet da hier gwn allemaal ff kwijt wete :-)!

Here we are

Ben nu twee dagen in de States en ik moet zegge dat het land toch al wel vrij ruim aan de cliches heeft voldaan. De verplaatsing is vlot verlope (totaal geen strenge controle gehad fzo) al duurde het het wel 26 uur voor ik uiteindelijk in men bedje kon kruipe. Eenmaal aangekome in Houston hoorde ik namelijk dat een deel van de studenten nog naar Dallas gebracht moesten worden maar onderweg heb ik al direct kennis gemaakt me enkele supertoffe Italianen dus da viel dan allemaal echt nog goed mee. In het hotel werden we verwelkomt door heel vriendelijke en enthousiaste Amerikaanse vrijwilligers en de sfeer was heel goed.

Overdag werden we ingedeeld in chapters om een soort van inleidend gesprek te hebben maar jammer genoeg zaten alle mensen die ik tot dan toe had leren kennen in een verschillend chapter dus zal ik ze nimeer terugzien tijdens het jaar waar ik het wel ff vrij moeilijk mee heb. Verder hebben we ons daar echt goed geamuseerd en uiteraard zijn ze 's avond met zen allen een burger gaan eten in 1 van de mss wel 10 verschillende fastfoodketens die rond het hotel aanwezig waren. Na het echte avondeten (want de mense eten hier eigenlijk heel de dag door ma tot zover ben ik er echt op aant lette en hoop dat ook zo te houden) werd iedereen 1 voor 1 afgehaald door zijn of haar familie wat toch wel even een speciaal moment was. Ik ben nu dus sinds gistere bij mijn familie en ik weet niet echt goed wat ik er van moet denken. Het is natuurlijk doodnormaal dat het even moeilijk is maar ook het huis valt me eerlijk gezegd nogal tegen. Met men Japanse broer Ryo daaraantegen klikt het echt goed en ik ben echt blij dat hij er is.

Zoals verwacht is alles voor hem nog net iets anders maar ik doe men best om hem zoveel mogelijk te helpen met engels (waarmee ik by the way eigenlijk nog geen problemen mee heb gehad tot nu toe). Vanaf de moment dat ik afscheid nam van de andere Belgische studenten heb ik gwn een soort van klik gemaakt (wa natuurlijk ook wel nodig was ma bon) en zodus is het vanaf nu allemaal in het engels (hiermee bedoel ik ook denken dan). Ryo heeft ook allerlei dingen vanuit Japen mee, hij heeft vandaag al een poging gedaan om mij origami te leren, zo allerlei figuuurtjes vouwen, wat echt wel leuk is en me ineens deed beseffen in wat voor een fantastisch intercultureel avontuur ik me wel niet gestort heb.

Voor de eertse maaltijd zijn we samen met de kinderen van hun dochter naar de chinees geweest (ze wouwden Ryo iets anbieden wat hij kende maar hij en ik wisten wel beter) al was het wel natuurlijk nog op zen Amerikaans; all you can eat, reffills,... Daarna reden we door naar walmart (de Amerikaanse trots) wat dus een gigantische supermarkt keten is (altijd open buite op kerstdag), ge hebt der echt alles en ik moet zegge dat het idd allemaal een stuk goedkoper is als bij ons. De auto's zijn hier enorm en het is zeker geen uitzondering dat er bij een huis 3 verschillende staan (2 zowizo)

De mense zelf hebben jammer genoeg geen computer dus nu zit ik bij de dochter die niet zo heel ver woont. Anyway maandag begint de school hier en we zullen zien wat dat geeft. Verder zal ik het voorlopig hierbij moete laten.

Talk to ya soon

Nog één week en dan is het zover!!

Hey iedereen vanaf vandaag ben ik precies nog één week in België en dacht van das toch een mooi moment om is iets te poste eh! Ik heb juist een zalige maand vakantie achter de rug en kan me nu volledig beginnen voorbereiden op het vertrek. Kreeg wel deze morgen nog telefoon van de Amerikaanse ambassade da ze mij per ongeluk een visum voor 5 jaar hebben gegeven (mij hoorde ni klagen ma hun precies dan weer wel ;)) dus ik zal nog een tripje naar Brussel moeten voorzien in mijn toch al wel vrij drukke week.

Misschien nog ff wat informatie over men gastgezin meegeven voor de mensen die nog ni helemaal op de hoogte zijn. De mensen waar ik bij terecht gaan komen noemen Thurman en Twila Fowler en ze hebben twee kinderen maar die wonen allebei nimeer thuis en hebben zelf elk al drie kinderen. Daarom hebben ze besloten om ineens twee studenten in huis te nemen en bijgevolg krijg ik er meteen een Japanse broer bij! Alles wat ik voorlopig van hem weet is dat em Ryo noemt en ook 17 jaar is ma daar zal wel snel verandering ik komen.

Tot zover men eerste berichtje...

Ciaokes x! Floris